مقدمه:
 LCD ها( (Liquid Crystal Displayبه دلیل دارا بودن مزایای بیشتر نسبت به
دیگر فناوری های نمایشی، کارایی بیشتری دارند.
به عنوان مثال آنها، باریک تر، روشن تر و کم مصرف تر ازCRT  ها ( CathodeRay
Tube) هستند.اما، چه چیز
باعث شده که آن ها، کریستال مایع نامیده شوند؟ تناقضی در نامِ (مایع کریستال) وجود
دارد.
در تصور ما کریستال، ماده ی
جامدی مانند کوارتز است. که معمولا همچون سنگ، سخت می باشد. و با یک
مایع، کاملا متفاوت است.چطور ممکن است،
ماده ای هم مایع باشد، هم جامد ؟ موادی وجود دارند که میتوانند در هر دو حالت باشند، به نوعی هم مایع، هم جامد. وقتی
در این حالت هستند، مولکولهایشان
تمایل به حفظ حالت جامد را دارند، با این حال مانند مایعات، مولکول هایشان در حال حرکت هستند. و این بدان معنی است که مایعات کریستالی نه جامدند و نه مایع. پس، مایع کریستالی چگونه عمل
میکند. نهایتا اینگونه نتیجه می
گیریم :" مایع کریستالی به حالت مایع نزدیکتر است تا به جامد."

جالب است
بدانید با دادن میزان قابل توجهی گرما به جسم جامد، میتوان آن را به مایع کریستالی مبدل و تنها با دادن کمی حرارت بیشتر
میتوان آن را به یک ماده ی کاملا
مایع تبدیل کرد.
این امر آشکارا بیانگر این
مسئله است که چرا مایعات کریستالی به دما حساسند و
چرا از آنها در دما سنج استفاده می شود. همچنین می تواند پاسخ خوبی برای این سئوال باشد که چرا صفحه نمایش کامپیوتر هایِ کیفی در یک روز سرد یا روزی گرم در کنار ساحل، عملکردی عجیب یا به نوعی خنده دار دارد.
ساخت یک LCD
برای ساخت یک LCD کارهای بیشتری باید نسبت به ساختِ  صرفاً یک برگه
ی کریستال مایع انجام دهیم. ترکیب این چهار
اصل، ساخت LCD را ممکن میکند:
1.    نور می
تواند قطبیده(پولاریزه) شود.
2.    کریستالهای
مایع، می توانند نورِ پولاریزه شده را تغییر و انتقال دهند.
3.    ساختار
کریستالهای مایع می تواند با جریان الکتریسیته تغییر یابد.
4.    مواد
شفاف می توانند رسانایی برای الکتریسیته باشند.
LCDوسیله ای است که این چهار
اصل را به طرز شگفت آوری بکار می گیرد. برای ساخت یک LCD دو تکه شیشه ی پولاریزه شده بردارید. یک
پلیمر مخصوص که شیارهای
میکروسکوپی در سطح ایجاد میکند، را روی سطحی از شیشه که پوسته ی پولاریزه ندارد بسایید. شیارها باید در امتداد و در
موازاتِ پوسته ی پولاریزه
باشد. سپس، لایه ای از مایع کریستالی Nematic  را به یکی از صافی ها اضافه کنید. شیار ها باعثِ هم ردیف شدنِ اولین لایه ی مولکولها با جهت صافی میشوند. سپس دومین تکه ی شیشه را
به گوشه ی راست پوسته ی
پولاریزه ی قسمت اول اضافه کنید.
سلسله وار، هر لایه ی
ملکولهای TN، آرام آرام حول محور خود دوران میابد تا زمانی که بالاترین لایه 90 درجه از پایین، منطبق با
صافی شیشه ی پولاریزه شود.
 بهمحض برخورد نور به
نخستین صافی، آن صافی، پولاریزه میشود. سپس مولکولهای هر لایه، نور دریافتی را به لایه ی بعدی خود انتقال می دهند. هنگامی که نور از کریستال مایع هر لایه در حال گذر است، مولکول ها جهش نور را، جهت تطابق با زاویه ی خود با ایجاد لرزش تغییر می
دهند. وقتی نور به بخش دور ماده
ی کریستال مایع می رسد، همان گوشه را به عنوان آخرین لایه ی مولکولی، به ارتعاش در می آورد. اگر آخرین لایه با دومین صافی شیشه ی پولاریزه هم خوانی داشته باشد، نور از آن قسمت میگذرد.
اگر ما به مولکول های کریستال
مایع، بار الکتریکی دهیم، آنها از هم باز میشوند. بهمحض اینکه آنها ترتیب خود را از دست دهند، زاویه ای که نور از آن
می گذرد را تغییر می دهند و
بالطبع دیگر با زاویه ی صافی پولاریزه ی بالا، هم خوانی نخواهد داشت.
نتیجتاً، هیچ نوری از آن قسمت LCD نمی گذرد و این امر باعث تیره شدن آن ناحیه نسبت به نواحی اطراف می شود.ساخت یک LCD ساده، ساده تر از آن چیزی است که شما فکر میکنید. شما با یک شیشه و کریستال مایع که در بالا توضیح داده شد شروع می کنید و دو عدد الکترود رسانا(شفاف) به آن اضافه می کنید. بعنوان مثال تصور
کنید که شما می خواهید ساده ترین نوع LCD را
که فقط از الکترودی مستطیل شکل تشکیل شده است، بسازید. لایه هایش احتمالا به این شکل خواهند بود:
 LCDیک آینه  در
قسمت عقب دارد که باعث خاصیت بازتابی آن می شود. سپس ما تکه ای از شیشه را با یک پوسته ی پولاریزه در پایین به آن می افزاییم. و یک صفحه معمولی الکترود که از اکسید Indium-tin در بالای آن استفاده شده، می گذاریم. این صفحه ی معمولی الکترود، تمام سطح LCD را پوشش
می دهد. بالای آن، لایه ای از ماده ی کریستال مایع
وجود دارد. بعد، تکه ی دیگری از شیشه بههمراه
الکترود دیگری بهشکل چهارگوش در قسمت پایین قرار می گیرد. و در قسمت بالا پوسته ی پولاریزه ی دیگری در گوشه ی راستِ اولی، قرار می دهیم. الکترود به منبعِ قدرتی، همانند باطری متصل می
گردد. وقتی که جریانی وجود ندارد،
نوری که از روبه روی LCD وارد می شود، مستقیما به
آیینه برخورد کرده و بهسرعت، خارج می شود.اما وقتی
که باطری، جریان لازم را به الکترود می
دهد، مایع کریستال بین سطح الکترود معمولی و الکترود مستطیل شکل، شروع به بازتابیدن و انسداد نور در آن ناحیه از خروج آن جلوگیری می کند. و این باعث می شود که LCD بخش
مستطیل شکل را بصورت سیاه نمایش دهد.
مهم ترین فاکتور هایی که برای
ارزیابی یکLCD  باید در نظر گرفت.
 
:Resolution اندازه عمودی و افقی آن به صورت پیکسل بیان می شود. بر خلاف نمایشگر
های CRT ، LCDها توانایی دادن بهترین رزولوشن را بر اساس بهترین تصویر
دارند.
 
:Dot Pitch  فاصله بین مرکز دو
پیکسل مجاور می باشد. هر چقدر سایز آن کوچکتر باشد،
دانه دانه ظاهر شدن کاهش میابد.DOT
PITCH  ممکن است که هم عمودی ،و هم افقی باشد.
 
:Viewable sizeسایز یک
نمایشگر بر اساس قطر آن اندازه گیری می شود.
:Response timeکوتاهترین زمان
ممکن برای تغییر رنگ یا روشنایی یک پیکسل.
:Color supportنشان می دهد
که، نمایشگر چه نوع رنگ هایی را پوشش می دهد.
:Brightness مقدار روشنایی که
از نمایشگر ساتع می شود.
:Contrast Ratio نسبت شدت
روشنایی روشن ترین نقطه به تاریک ترین نقطه.
:Aspect Ratio نسبت پهنا به
ارتفاع.
 :Input Port ورودی های نمایشگر مثل DVI , VGA.

عینکهای سایه
روشن (Gradient)

رنگ عدسیهای سایه
روشن از بالا به پایین و یا از بالا و پایین تا وسط تغییر می­کند و در واقع سایه روشن می­شود.
عدسیهای سایه روشن تک سایه (تیره در بالا و روشنتر در
پایین) می­توانند خیرگی نور آسمان را از بین برده و در عین حال امکان دید مناسبی
را از قسمت پایینی فراهم ­کنند. این عینکها برای ورزش شیرجه هم مناسب هستند، زیرا جلوی دید شما از تخته شیرجه را تاریک نمی­کنند. ولی
عینکهای مزبور برای شرایط برفی و یا در ساحل دریا مناسب نیستند، خصوصا اگر قسمت پایینی
آنها روشن باشد. لنزهای سایه روشن دو سایه (تیره در بالا و پایین و روشن در وسط) ممکن است برای ورزشهایی از قبیل قایقرانی و یا اسکی که
شعاعهای نورانی از سطح آب یا برف برمی­گردد مناسبتر باشند.

عینکهای فتوکرومیک

یک عینک فتوکرومیک بطور اتوماتیک در نور
درخشان تیره شده و در نور کم روشنتر می­شود. در اکثر موارد تیره شدن عینک ظرف نیم دقیقیه
صورت می­گیرد و حال آنکه روشنتر شدن آن حدود 5 دقیقه طول می­کشد. از نظر رنگ نیز بصورت یکنواخت و یا سایه روشن عرضه می­شوند. گرچه عینکهای
فتوکرومیک ممکن است از نظر جذب UV عینکهای
آفتابی خوبی باشند، ولی ممکن است برای انطباق آنها با شرایط مختلف نوری مدت زمانی
بطور ناخواسته صرف شود.

عینکهای تراش
داده شده و صیقلی

بعضی عینکهای
غیر طبی توسط کارخانه­های سازنده­شان طوری تراش داده و صیقل می­شوند که کیفیت نهایی عدسی آنها تا
حد مناسبی ارتقا یابد. البته عینکهایی که از تراش و صیقلی بودن مناسبی برخوردار نیستند به چشم شما آسیبی نمی­زنند. قبل از
هر چیز مطمئن شوید که عدسی عینک مورد نظر شما ساخت مناسبی داشته باشد. جهت قضاوت در
مورد کیفیت عینک غیر طبی خود ، به چیزی مستطیل شکل مثل موزاییک کف اتاق خود نگاه کنید. عینک را در فاصله دلخواه نگاه داشته و یک چشم خود
را بپوشانید. عینک را به آهستگی و از یک سمت به سمت دیگر و سپس به بالا و پایین حرکت
دهید. اگر خطوط در تمام موقعیتها مستقیم بنظر برسند، عدسی مناسبی را انتخاب کرده ­اید. ولی اگر خطوط در هم می­روند، خصوصا اگر این خطوط در میدان مرکزی عدسی
اینگونه بنظر می­رسند، عینک دیگری را امتحان کنید.

عینکهای
ضد ضربه

تمام عینکهای
آفتابی باید معیارهای تعیین شده از سوی انجمن فدرال غذا و داروی آمریکا (FDA) را تضمین نمایند. (در
کشور ما تاکنون هیچگونه کنترلی روی عرضه این قبیل عینکها وجود نداشته و ندارد و
استفاده از آنها بیشتر جنبه تزیینی داشته تا محافظتی). هیچ لنزی در واقع نشکستنی نیست،
ولی احتمال شکستن عدسیهای پلاستیکی بعد از برخورد یک توپ یا سنگ ، نسبت به عدسیهای شیشه­ای کمتر است. جنس اکثر عدسیهای
عینکهای آفتابی غیر طبی پلاستیک است. پلاستیک پلی­کربنات که در بسیاری از عینکهای ورزشی
مورد استفاده قرار می­گیرد، گرچه سفت است ولی به آسانی نیز خراش برمی­دارد. چنانچه قرار است عدسی از این جنس خریداری نمایید
حتما عینکی را انتخاب کنید که خاصیت ضد خراش داشته باشد

یک عدسی
متوسط معمولی برای استفاده­های معمولی روزمره مناسب است. ولی اگر قرار است از عینک خود در شرایط
کاملا نورانی و روشن استفاده کنید لنزی تیره­تر را انتخاب نمایید. رنگ و درجه تیرگی لنز به­هیچ وجه معیاری برای میزان توانایی جذب اشعه UV توسط آن عدسی نخواهد بود.
بنابراین براساس رنگ عینک نمی­توان از توانایی آن در جذب اشعه­های مضر مطمئن شد.

کسانیکه در
معرض خطرات بخصوصی قرار دارند

بعضی افراد استعداد
بیشتری جهت ابتلا به بیماریهای چشمی ناشی از UV دارند. مبتلایان به بیماریهای بخصوصی
(از قبیل دژنراسیون ماکولا یا دیستروفی­های شبکیه) لازم است در شرایط بیرون از خانه همواره از چشم خود محافظت نمایند.

بیمارانی که
تحت عمل کاتاراکت قرار می­گیرند

در کشور ما سالانه
بیش از هزاران نفر تحت عمل کاتاراکت قرار می­گیرند. در جریان این جراحیها ، عدسی طبیعی چشم برداشته شده و بدین ترتیب
چشم تا حد بیشتری در معرض خطرات ناشی از UV قرار می­گیرد. در جریان و یا بعد از
عمل کاتاراکت ، بجای عدسی طبیعی چشم معمولا یک لنز داخل چشمی (Intraocular Lens:IOL) قرار داده می­شود. عدسیهای داخل چشمی قدیمی نسبت
به عینکهای معمولی یا عینکهای پلاستیکی ، درصد کمتری اشعه UV را جذب می­کردند. کارخانه­های سازنده IOL در حال حاضر بسیاری از محصولات خود
را بصورت جاذب اشعه UV می­سازند.

چنانچه
کاتاراکت (آب مروارید) چشم شما عمل شده است و لنزهای داخل چشمی شما نیز از نمونه IOL های جدید جاذب اشعه UV نیست، توصیه می­شود از عینک آفتابی
استفاده نموده و جهت اطمینان بیشتر از کلاه لبه­دار استفاده کنید. چنانچه هنگام عمل آب مروارید از عدسیهای داخل چشمی جهت جایگزینی
استفاده نشده است احتمال صدمه اشعه ماورا بنفش به چشم شما وجود دارد.

استفاده
کنندگان کنتاکت لنز

کنتاکت لنز
به تنهایی چشم شما را در مقابل اشعه UV محافظت
نمی­کند، ولی در عین حال کنتاکت لنزهای بسیاری وجود دارد که توانایی محافظت در
مقابل UV را دارا هستند. چنانچه کنتاکت لنز
شما قابلیت مقابله با اشعه UV را
ندارد. باز هم لازم است جهت محافظت از چشمهای خود از عینک آفتابی استفاده کنید.

داروهای
حساس کننده به نور

داروهای حساس
کننده به نور (داروهایی که پوست شما را به نور حساستر می­کنند) می­توانند چشم شما
را نیز به نور حساستر نمایند. لازم است به­ هنگام مصرف هر یک از داروهای زیر ، با چشم پزشک خود بدقت مشاوره کنید:

پسورالن (Psoralens) (که در درمان پسوریازیس
استفاده می­شود) ، تتراسیکلین ، داکسی سیکلین ، آلوپورینول و فنوتیازین. زمانی که از این داروها استفاده می­کنید هر بار که از
خانه بیرون می­روید از عینک آفتابی جاذب UV و کلاه لبه­دار استفاده نمایید.

موارد خاص

حتی بهترین انواع
عینکهای معمولی ، قادر به حفاظت از چشم شما در مقابل منابع نوری شدید نیستند.
جوشکاری، نورهای شدید برنزه کننده ، شرایط شدید برفی و یا نگاه مستقیم به نور
آفتاب (مثلا در جریان خورشید گرفتگی) همگی می­توانند به چشم شما آسیب برسانند. نگاه مستقیم به هریک ازاین منابع نوری بدون حفاظ کافی می­تواند
سبب ابتلای دردناک قرنیه بنام فتوکراتیت (Photokeratitihis) و یا حتی افت دائمی دید مرکزی شود.

نتیجه

بهترین عینکهای
آفتابی آنهایی هستند که 100% شعاع UV را جذب
نموده ، بهترین کیفیت اپتیکی را داشته و کمترین احتمال شکسته شدن را داشته باشند.