باروری ابرها در واقع یک روند طبیعی است که در آن ابرها به بخار آب تبدیل شده و سپس به باران مبدل میشوند. برای ایجاد باران مصنوعی باید عوامل ابر ، رطوبت ، دما و سایر شرایط جوی فراهم باشد به هر حال با انجام باروری منظم و برنامهدار ابرها مقدار بارش را میتوان در یک دوره کامل به میزان 5 تا 25 درصد افزایش داد. میدانیم رطوبت (وزن بخار آب موجود در یک متر مکعب هوا) عامل مهمی در تشکیل ابرهاست، همچنین میدانیم که هر قدر هوا گرمتر باشد، قابلیت بیشتری برای داشتن بخار آب و تشکیل ابر دارد. اما برای تشکیل ابر ضمن وجود رطوبت و دمای زیر نقطه شبنم ، وجود ذرات میکروسکوپی گرد و خاک ، دوده بلورهای نمک و ... لازم است.
به هر حال دو ساز و کار اصلی برای بارش از ابرها به نام روند باران گرم و روند باران سرد معروفند. بعد از اینکه دانشمندان متوجه شدند که در مناطق حاره ، باران از ابرهایی بارش میکند که هرگز دمای آنها زیر صفر نیست آن را باران گرم نامیدند. در این ابرها قطرات درشت آب که ابر را تشکیل میدهند در برخورد با قطرات کوچک ، آنها را جذب میکنند (پدیده ادغام) و به این ترتیب شروع به بارش میکنند.
در روند باران سرد ، یعنی زمانی که دمای ابر یا قسمتی از آن پایینتر از سفر می باشد، در آن پارهای ابر از قطرات آب و بلورهای یخ تشکیل شده است. در این عمل بلورهای یخ با جذب رطوبت اطراف خود سریعا شروع به رشد میکنند تا اینکه وزن آن باعث فرود آنها میشود. این بلورها هنگام فرود اگر از مکانهای گرم بگذرند به باران تبدیل و در غیر این صورت به صورت برف فرود میآیند.
انسان از طریق باروری ابرها میتواند از لحاظ تعداد و نوع هستههای تشکیل باران به طبیعت کمک کند. باروری بوسیله هستههای تراکم در اندازههای بزرگ (به عنوان مثال عناصر جذب کننده رطوبت مانند بلور نمک و اوره) میتواند برای سرعت دادن به روند بارش گرم بکار رود. باروری بوسیله هستهای منجمد (از قبیل یدور نقره و یخ خشک) در افزایش باران در روند بارش سرد به ابرهایی که کمبود هسته دارند کمک قابل توجهی میکند.
در مناطق کوهستانی ابرها بوسیله هوای مرطوب که به بالا میروند و سرد میشوند تقریبا از غرب به شرق بر روی کوهها تشکیل میشوند. اگر این روند را بطور طبیعی به حال خود بگذاریم خیلی از این ابرها توانایی تولید باران را ندارند و بیش از 90% از رطوبت خود را در جو به جای میگذارند. اگر بعضی از این ابرها را با یدور و یخ خشک و دیگر مواد با استفاده از مولدهای زمینی یا هواپیما بارور کنیم بین 5 تا 20 درصد روند بارندگی را افزایش خواهیم داد.
باروری ابرهای کومولوس روند پیچیدهتری دارد. برای تشکیل این ابرهای بزرگ ، هوای گرم و مرطوب لایههای نزدیک به زمین ، بالا رفتن و سرد میشوند، تا جایی که ذرات بخار حاوی آنها متراکم شده و تشکیل ابر میدهد. دلیل صعود این حجم از هوا میتواند گرمای خورشید که روی زمین میتابد و یا یک جبهه هوای گرم باشد. از یدور نقره و یا یخ خشک زمانی استفاده میشود که دمای سطح بالایی ابر حدود 5- درجه سانتیگراد و یا کمتر باشد. هدف از این عمل زیاد کردن بلورهای یخ موجود در قسمت سرد شده ابر میباشد. زمانی که این بلورها بوسیله قطرات آب سرد شده ، احاطه میشوند سریعا به وضعی میرسند که باعث فرود آنها میشود. این بلورها هنگام فرود ذوب شده و قطرات باران را تشکیل میدهند.
تگرگ در ابرهای بزرگتری از نوع کومولوس - نیمبوس تشکیل میشود، این ابرها جریان بالا رونده بسیار شدیدی دارند، برای جلوگیری از تشکیل تگرگ ، مقدار زیادی یدور نقره در بخشهای مخصوص از ابر اضافه میکنند. اضافه کردن هستههای مصنوعی انجماد باعث ایجاد یک رقابت برای جذب ذرات منجمد آب میشود و به همین خاطر ذرات تگرگ نمیتواند زیاد رشد کند، چون رشد آنها بستگی بوجود ذرات آب دارد و اگر ذرات تگرگ بزرگ نباشد، زمانی که از ابر به طرف زمین فرود میآیند وقت کافی برای ذوب شدن دارند.
زدودن مه
از این روش در بسیاری از فرودگاههایی که در آنها مه مرتبا خلل در پروازهایشان ایجاد میکند استفاده میکنند چون مشخصات فیزیکی مه سرد (در این نوع مه قطرات ریز آْب در دمای زیر صفر سرد شدهاند) شباهت زیادی به ابر سرد دارد. معمولا از هواپیماهای کوچک برای پاشیدن یخ خشک روی این مهها استفاده میشود و همانند ابرهای سرد ذرات مه سرد شده به بلورهای یخ تبدیل شده و همانند یک برف ملایم به زمین فرود میآیند و این باعث پراکندگی موقتی مه بر باند فرودگاه میشود و گاهی اوقات این پراکندگی با کمک پرتو خورشید و گرم شدن سطح زمین بیشتر میشود.
کلمات کلیدی: هواشناسی و اختر فیزیک