1) ریزش های هادرونیک (Hadronic Cascades):

 این ریزش ها بیشتر از ذراتی مانند پروتون ها تشکیل شده اند و پرتوزایی خود آنها باعث تجزیه ی آنها بر فراز جو می شود.

می توانیم این عمل متقابل را به صورت زیر نیز بنویسیم:

 Cosmic Ray (CR) + Atmospheric Nuclei (AN) CR" + AN" + n + m  + other mesons

که در این معادله  CR" باقیمانده ی اصلی پرتوهای کیهانی می باشد که می تواند باعث ایجاد واکنش های بیشتری با هسته های اتمسفری شود.

اگر اصل پرتوهای کیهانی انرژی کافی را داشته باشند حتی پرتوها می توانند به سطح زمین نیز برسند.

AN" باقیمانده ی هسته های اتمسفری می باشد که دارای انرژی بالایی هستند.

همچنین مقدار تولیدی ار تجزیه ی هسته ها نیز همان(مزون ها) می باشند که می توانند در دنباله ی مادون تولید مزونی پرتوزا کنند.