شناسایی C60 و فولرین‌های بزرگتر تلاش برای دستیابی و شناسایی ساختارهای قفسه‌ای مشابه از عناصر دیگر را افزایش داده است. محققان دانشگاه Nebraska Lincoln (UNL) و دانشگاه واشینگتن (WSU) ادعا می‌کنند مدارک تئوری و تجربی دال بر وجود ساختارهای پایداری از طلا در اختیار دارند.
این کشف هنگام بررسی چگونگی تبدیل ساختار Au13 مسطح به Au20 چهاروجهی صورت گرفت. X.C. Zeng. از UNL می‌گوید: ما فقط می‌خواستیم بدانیم چه زمانی این ساختار مسطح شروع به تغییر شکل به ساختار توده‌ای می‌کند.
اطلاعات تجربی این پروژه در آزمایشگاه ملی Pacific Northwest به دست آمد. محققان wsu از یک منبع تبخیر لیزری برای تولید خوشه‌های طلا با 15 الی 19 اتم طلا استفاده کردند. آنها طیف فوتوالکترون (PES) این خوشه‌ها را در 226nm (4/661ev) و 193nm 6/424ev)( اندازه گرفتند.
این محققان با ترکیب محاسبات شیمی کوانتوم با یک روش جستجوی کامپیوتری قدرتمند، پایدارترین حالت‌های خوشه‌های آنیونی ‌Au را در محدوده 15 تا 19 اتم شناسایی کردند. داده‌های تئوری PES برای پایدارترین ساختارها شامل  یک ساختار برای حالت5;n=19ساختار برای حالت n=16 و n=15 و 6 ساختار برای حالت n=17 و n=18می‌باشد.
این مطالعه تئوری نشان می‌دهد که تقریب اً یکی از کم انرژی‌ترین خوشه‌ها با 16، 17 یا 18 اتم Au باید ساختار قفس توخالی داشته باشد. این ساختارها مطابقت خوبی با داده‌های تجربی PES داشتند. فضای خالی درون قفس Au حدود 6 آنگستروم تخمین زده می‌شود که برای پذیرفتن یک اتم خارجی کافی است.
این امر می‌تواند باعث پایداری این ساختارها شود که ممکن است در اثر تماس با سطح یک ماده دیگر تغییر شکل پیدا کنند. تمام اطلاعات تئوری و تجربی که تاکنون به دست آمد بر این فرض استوارند که هیچ کدام از خوشه‌ها به یکدیگر متصل نبوده و همگی در خلأ قرار دارند.
در برگرفتن یک اتم خارجی توسط قفس طلا می‌تواند در تولید کاتالیست‌های سوختی در آینده مورد استفاده قرار گیرد. قفس‌های خالی خوشه‌های طلا نیز می‌توانند به عنوان یک سیستم جدید رهاسازی و حمل عوامل دارویی در خون بکار روند.

انجمن محصولات آرایشی، بهداشتی و معطر [1](CTFA) گزارش پزشکی درباره کاربرد فناوری نانو در محصولات مراقبتی شخصی مانند لوازم آرایشی و محصولات دارویی بویژه کرم های پوستی منتشر کرده است. این گزارش مزایای استفاده از نانومواد را مورد بحث قرار می دهد. همچنین در آن به ارزیابی منظمی از محصولات مراقبتی شخصی مبتنی بر فناوری نانو، خواص ویژه نانوذرات، پتانسیل جذب پوستی نانوذرات به کار رفته در کرم ها و لوسین ها، توافق عمومی علمی و نتایج سم شناسی درباره استفاده از فناوری نانو در محصولات مراقبتی شخصی پرداخته شده است. این گزارش به صورت ویژه، استفاده از نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی را در کرم های پوستی مورد بررسی قرار داده است. 
دکتر John Bailey قائم مقام اجرایی CTFA می گوید: "این گزارش مستقیماً به مسائل علمی کاربرد نانوذرات در محصولات مراقبتی شخصی می پردازد و نشان می دهد استفاده از نانوذرات در کرم ها و لوسین ها بی خطر بوده و فواید غیرقابل انکاری برای مصرف کنندگان به همراه دارد."
کرم های ضدآفتاب حاوی نانوذرات ملزم به داشتن تأییدیه FDA بوده و مؤثر و بی خطر بودن آنها باید طی فرآیندی به اثبات برسد.
استفاده از نانوذراتی مانند دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی در کرم های ضدآفتاب رایج بوده و کرم های ضدآفتاب با کارایی بالا ده ها سال است که به بازارها راه یافته اند. در سال 1996، FDA به این نتیجه رسید که ذرات دی اکسید تیتانیوم بسیار ریز در حد میکرون دی اکسید تیتانیوم، ماده جدیدی نبوده و مدارکی دال بر خطرناک بودن آنها وجود ندارد. نانوذرات و اکسید روی، برخلاف انواع بزرگ آنها، در ضخامت های بالا شفاف بوده و پوشش سفیدی ایجاد می کنند که این خود باعث پذیرش بیشتر آنها توسط مشتریان شده و در نهایت استفاده بیشتر در محصولات می گردد، این ویژگی (شفاف بودن در ضخامت های بالا) موجب محافظت بیشتر پوست از سرطان و دیگر آسیب های نور خورشید می گردد.
علاوه بر این گزارش، CTAF با همکاری وزارت دارو و غذا (FDA) به تدوین جامعی از نظرات FDA در این باره پرداخته است. این مجموعه که در سایت www.ctfa.org موجود است افزایش تمایل به استفاده از فناوری نانو در محصولات مراقبتی شخصی به ویژه کرم های ضدآفتاب را نشان می دهد.

مشاهده ی مرگ سلولی با استفاده از نقاط کوانتومی

محققان دانشگاه Twente در هلند یک ابزار نقطه کوانتومی توسعه داده‌اند که می‌تواند فرآیند مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی یا Apoptosis را شناسایی کرده و از آن تصویربرداری کند. این کار با هدف کمک به محققان برای درک بهتر چگونگی آغاز فرآیند مرگ سلولی توسط داروهای ضدسرطان صورت گرفته است.
دکتر Albert van den Berg و همکارانش این نانوروبشگر مرگ Apoptosis را با استفاده از نقاط کوانتومی که به شدت به پروتئین طبیعی Annexin V متصل می‌شود، توسعه داده‌اند. Annexin V به مولکولی با نام Phosphatidylserine که جزئی از غشای سلولی بوده و در مراحل اولیه Apoptosis در معرض محیط خارج از سلول قرار می‌گیرد، متصل می‌شود.
محققان دریافتند که زمانی که نقاط کوانتومی به Annexin V متصل شوند، روی سطح سلولی که در حال مرگ برنامه‌ریزی شده می‌باشد، جمع می‌شوند. با این حال کار کردن با سلول‌هایی که با Annexin V پوشیده شده‌اند، مشکل می‌باشد، زیرا در محلول به صورت خوشه درمی‌آیند. محققان دریافتند استفاده از نقاط کوانتومی پوشیده شده با پلی اتیلن گلیکول (PEG) می‌تواند مشکل خوشه‌ای شدن سلول‌ها را کاهش دهد. با این حال این محققان از روش دیگری استفاده نمودند. آنها از یک جفت مولکول اتصال‌دهنده که Annexin V و نقاط کوانتومی را پس از اتصال Annexin V به سطح سلول در حال مرگ، به هم پیوند می‌دهند، بهره بردند.
محققان برای انجام این کار، از استرپتاویدین و بیوتین استفاده کردند. این دو مولکول به صورت اختصاصی غیرمستقیم و با اشتیاق به یکدیگر متصل می‌شوند. آنها استرپتاویدین را به نقاط کوانتومی و بیوتین را به Annexin V متصل نمودند.
محققان برای آزمایش این روش، ابتدا سلول‌ها را در معرض عامل ضدسرطان camptothecin، که به عنوان ماده آغازگر مرگ سلولی شناخته شده است، قرار دادند. سپس Annexin V نشان‌دار شده توسط بیوتین را به سلول‌ها اضافه نموده و پس از یک تأخیر مناسب جهت اطمینان از اتصال Annexin V به مولکول‌های Phosphatidylserine موجود روی سطح سلول‌ها، نقاط کوانتومی نشان‌دار شده توسط استرپتاویدین را به مخلوط اضافه کردند. محققان 60 دقیقه بعد از سلول‌ها تصویربرداری کرده و توانستند سلول‌هایی را که در معرض مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده قرار داشتند، با قطعیت نشان دهند.
سپس محققان نشان دادند که چون نقاط کوانتومی همانند سایر مواد رنگی با گذشت زمان کم‌رنگ نمی‌شوند، می‌توان از این نشان‌گرهای نانومقیاس برای پی‌گیری مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده درون سلول زنده استفاده کرد. این ویژگی می‌تواند در مطالعه همزمان (بلادرنگ) با هدف کشف داروهای ضدسرطان جدید بسیار ارزشمند باشد.
جزئیات این کار در مقاله‌ای با عنوان:
"Quantum dots based probes conjugated to Annexin V for Photostable apoptosis detection and imaging"
در مجله Nano Letters منتشر شده است

محققان دانشگاه کالیفرنیا نوع جدیدی از حافظه دیجیتالی مبتنی بر نانوذرات معدنی پلاتین درون ویروس موزائیک توتون (TMV) تهیه کرده‌اند. این کار منجر به توسعهادوات الکترونیکی زیست‌ سازگار می‌شود.
در سال‌های اخیر محققان، موادزیستی منحصر به فردی را با نانوساختار کردن مولکول‌های زیستی به دست آوردند و همراه مواد معدنی در حسگرهای زیستی استفاده کرده‌اند. محققان UCLA با استفاده از سیستم زیستی هیبریدی که قادر است اطلاعات دیجیتالی را ذخیره کند این ایده را یک گام به جلوتر بردند.
Yang yang رهبر این تیم تحقیقاتی گفت: این ابزار الکترونیکی، خاصیت حافظه منحصر به فرد دارد و می‌تواند به عنوان یک حافظه الکترونیکی عمل کند به طوری که حالت‌های هدایت آن به وسیله یک ولتاژ bias کنترل شود. این حالت‌ها غیرفرار بوده و به صورت دیجیتالی قابل تشخیص است."
ویروس TMVدارای یک لوله 300 نانومتری بوده که هسته‌ای از جنس RNA و پوسته‌ای پروتئینی دارد. طبق مطالعه محققان، ساختار سیم مانند و نازک این ویروس باعث می‌شود تا نانوذرات به راحتی به آن متصل شوند. در این حالت،‌ به طور میانگین 16 یون پلاتین با بار مثبت به هر ویروس متصل می‌شود. این حافظه با انتقال بار از RNA به نانوذرات پلاتین تحت اعمال میدان الکتریکی بالا عمل می‌کند، که پروتئین سطح TMV به عنوان یک سد انرژی عمل کرده و بار به دام افتاده را پایدار می‌کند.
به گفته این تیم تحقیقاتی، هیبرید TMV یک زمان دسترسی در حد میکروثانیه دارد. (این زمان حدفاصل زمان درخواست ذخیره‌سازی و زمان شروع ذخیره‌سازی است). این محدوده زمانی قابل مقایسه با حافظه‌های فلش رایج است.
سطح ویژه TMV آن را به یک بستر ایده‌آل برای نظم دادن به نانوذرات تبدیل می‌کند که می‌تواند به گروه‌های ویژه مانند هیدروکسیل و کربوکسیل در سطح بچسبد. هسته RNA درون TMV مانند یک دهنده بار به نانوذرات و روکش پروتئینی مانند یک سد انتقال بار عمل می‌کند.
علاوه بر این ذخیره‌سازی اطلاعات به صورت غیرفرار است یعنی نیمی از اطلاعات حتی در صورت قطع شدن ناگهانی برق حفظ می‌شوند. به گفته آنها، این دستگاه هنوز نیاز به کوچک‌تر کردن دارد تا بتوان اطلاعات بیشتری روی آن ذخیره کرد و همچنین سرعت گردش اطلاعات افزایش یابد. Yang می‌گوید: "موضوعات دیگر که در آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت زمان نگهداری اطلاعات، مصرف برق، یکپارچه‌سازی درایورهای مورد نیاز جهت خواندن و نوشتن هر بیت اطلاعات است که به منظور بهینه‌سازی سیستم مورد نیاز می‌باشند."
در نگاهی وسیع‌تر، این دستگاه روزی به عنوان بافت زیستی کامل برای مصارف درمانی و یا در صنعت الکترونیک سازگار با موجوات زنده به کار گرفته خواهد شد.

افزایش قیمت جهانی نفت و استفاده از نانوزیست‌فن‌آوری، سوخت مبتنی بر زیست‌فن‌آوری ‌را رقابتی‌تر و کارآتر کرده است.

به گزارش سرویس فن‌آوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،در سال 2006 سوخت مبتنی بر زیست‌فن‌آوری در حدود 18 میلیارد دلار فروش داشت و پیش‌بینی می‌شود در سال 2007 نیز حجم بازار آن افزایش یابد

در برخی کشورها هزینه‌های تولید سوخت مبتنی بر زیست‌فن‌آوری نسبت به نفت کمتر است.

پیش‌بینی می‌شود طی 30 سال آینده بسیاری از کشورهای فاقد منابع نفتی از این سوخت استفاده کنند.

نانو زیست‌فن‌آوری تولید انبوه سوخت زیستی را از طریق بهینه‌سازی فرایند تولید، بهبود خواهد داد.

فن‌آوری نانو و همگرایی آن با زیست فن‌آوری، پتانسیل تولید انرژی را در کارخانه‌ها برای تولید سوخت زیستی تا 60 درصد افزایش می دهد.

بازار جهانی سوخت زیستی در سال 2006 به 18 میلیارد دلار رسید و پیش‌بینی می‌شود که حجم آن تا سال 2015 به 54 میلیارد دلار افزایش یابد.

کشور برزیل با در دست داشتن 39 درصد حجم بازار در صدر کشورهای دنیا بوده و ایالات متحده آمریکا نیز با حجم بازار 20 درصدی در جایگاه دوم است. بعد از این کشورها کشور چین نیز در رتبه سوم قرار دارد. دولتمردان چین برنامه‌ریزی کرده‌اند تا در طی سال‌های آتی به جایگاه دوم ارتقا پیدا کنند.

کشور چین به دنبال رهایی از وابستگی به نفت تا سال 2030 بوده و برای رسیدن به این هدف با برزیل همکاری‌های گسترده‌ای دارد.

در این راستا دولت چین اقداماتی چون اختصاص 300 میلیون دلار به تحقیق و توسعه سوخت مبتنی بر زیست‌فن‌آوری، وام‌های با بهره کم و پیمان‌های همکاری با کشورهای مختلف را مدنظر دارد.

تمام شرکت‌های خودروسازی در چین روند‌های جهانی را پیگیری کرده و خودروهایی را به بازار عرضه می‌کنند که از سوخت زیستی، فن‌آوری‌های هیدروژنی یا الکتریسیته استفاده می‌کنند.

به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو، کشورهای اروپایی نیز در حال برنامه‌ریزی در این حوزه بوده و پیش‌بینی می‌شود با توجه به افزایش قیمت نفت توجه کشورهای مختلف دنیا به استفاده از این نوع سوخت‌ها افزایش یابد.

فن‌آوری‌نانو با کمک زیست‌فن‌آوری برای کل فرایند از طراحی ماشین‌آلات بهبود یافته تا فرایند زیست‌فن‌آورانه برای تولید سوخت زیستی و استفاده از آنها کاربردهایی را ارائه می‌کند.